AKTUALNOŚCI Instytutu AIU 2022/2023
< wsteczProfesor Wanda Kononowicz - wspomnienie w 1 rocznicę
(†22.02.2018) "Non omnis moriar"!
Pamiętamy i będziemy Pamiętać!
„Śpieszmy się kochać ludzi… tak szybko odchodzą”
- [Jan Twardowski, Śpieszmy się (frag.) ]
"Wspomnienie jest formą spotkania"
– Khalil Gibran
Dbałość i niespotykane zaangażowanie Pani Profesor Wandy Kononowicz
w życie Katedry Architektury i Urbanistyki WBAiIŚ UZ stanowiły
dla nas, jej pracowników, ogromne wsparcie i pomoc.
Profesor Wanda Kononowicz jako wybitny naukowiec, wieloletni wykładowca i nauczyciel wielu pokoleń architektów i urbanistów do końca była aktywna zawodowo, przekazując swoją wiedzę i doświadczenia współpracownikom i studentom.
Profesor Wanda Kononowicz była dla całego środowiska architektów, urbanistów i historyków sztuki niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie historii
i teorii architektury i urbanistyki nowożytnej
oraz konserwacji zabytków.
Pracownicy Katedry AiU WBAiIŚ UZ
Rok temu - 22 lutego 2018 r. zmarła prof. dr hab. inż. arch. Wanda Kononowicz
– architekt, absolwentka i od 1965 do 2012 pracownik naukowy – dydaktyczny Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, od 1999 kierownik Zakładu Historii Teorii Architektury i Urbanistyki Instytutu Historii Architektury, Sztuki i Techniki. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych uzyskała w zakresie architektury i urbanistyki w 1998 broniąc rozprawy pt. Wrocław. Kierunki rozwoju urbanistycznego w okresie międzywojennym, w 2009 uzyskała tytuł profesora , wykładowca na Podyplomowych Studiach Ochrony Dziedzictwa Kulturowego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, od 2012 związana z Uniwersytetem Zielonogórskim, gdzie była kierownikiem Katedry Architektury i Urbanistyki Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. Prowadziła wykłady z historii budowy miast, urbanistyki współczesnej i rewaloryzacji zespołów urbanistycznych; promotor 7 prac doktorskich i wielu dyplomowych, kierowała kilkunastoma pracami badawczo-naukowymi dotyczącymi przeważnie architektury i urbanistyki XIX i XX wieku.
Profesor Wanda Kononowicz była wychowawcą wielu pokoleń architektów, z pasją zajmowała się zarówno pracą badawczą jak i dydaktyczną.
Była członkiem Sekcji Historii Architektury i Urbanistyki oraz Ochrony Zabytków PAN, Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS, Polskiej Sekcji DOCOMOMO oraz Międzynarodowego Komitetu Naukowego ds. Urbanistyki DOCOMOMO, SARP oraz TUP.
Autorka fundamentalnych publikacji i prac studialnych związanych z urbanistyką i osiedlami mieszkaniowymi Wrocławia XIX w. i pierwszej połowy XX w., m.in.: Przemiany formy urbanistycznej Wrocławia w XIX i na początku XX wieku (praca doktorska 1974); Z problemów urbanistyki dwudziestolecia międzywojennego – osiedle ogrodowe Sępolno we Wrocławiu (1991), Ewolucja osiedla mieszkaniowego we Wrocławiu okresu Republiki Weimarskiej – Księże Małe (1955), Pierwszy plan generalny Wrocławia i początki kompleksowego projektowania urbanistycznego (1955), Wrocław – kierunki rozwoju urbanistycznego w okresie międzywojennym (1997); Studium historyczno- urbanistyczne Wrocławia. z wytycznymi konserwatorskimi (1997), 57 haseł w Encyklopedii Wrocławia (2000), Mieszkalnictwo osiedlowe Wrocławia w okresie III Rzeszy (2005), hasła i 2 eseje w Leksykonie Architektury Wrocławia – Rozwój urbanistyczny Wrocławia i planowanie w latach 1850-1914 oraz Rozwój urbanistyczny i polityka mieszkaniowa Wrocławia w okresie Republiki Weimarskiej (2011).
Autorka konserwacji i rozbudowy dworca kolei wrocławsko-trzebnicko-prusickiej we Wrocławiu (1982; z mężem Tomaszem).
"Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma..."
-Wisława Szymborska
Profesor Wanda Kononowicz do końca była aktywna zawodowo, przekazując swoją wiedzę i doświadczenia na wykładach, seminariach i w trakcie organizowanych przez siebie wyjazdów studialno-dydaktycznych.
W Osobie Pani Profesor utraciliśmy nauczyciela, wychowawcę i Człowieka szlachetnego serca, cieszącego się powszechnym szacunkiem. Pamiętamy i będziemy pamietać naszą Panią Profesor Wandę Kononowicz
Studenci architektury WBAiIŚ UZ
"Żal że się za mało kochało
Że się myślało o sobie
Że się już nie zdążyło
Że było za późno..."
-Jan Twardowski "Żal" [fragm.]
"Trzeba to mówić bliskim i to często.
Nie można nic odkładać na później.
Życie potrafi nas zaskoczyć w najmniej oczekiwanym momencie,
dlatego nie warto gromadzić dobrych słów w sobie..."
– Monika A. Oleksa
IN MEMORIAM >>>
